بسم الله الرحمن الرحیم

                                    تحلیل سیاسی مبتنی بر روانشناختی

    بخش اعظمی از ادله ی بروز نوع و چگونگی اعتراف های افراد نامداری که در هفته های اخیر در بازداشت بسر می برند ، رویکرد ی روانکاوانه داشته که این امر مربوط می شود به فرصت به وجود آمده ی تنهایی ، و در نتیجه بازگشت به خویشتن .

    پرواضح استد ، هرگاه آدمی به هر دلیلی – خواه نا خواسته و قهری و یا بر حسب اختیار- برای مدتی ولو کوتاه ، از جامعه و اجتماع منفک شود ، در او دگرگونی ایجاد شده و به نوعی خود آگاهی  و یقظه می رسد ، در نتیجه عوامل محیطی از جمله  جوگیر شدن ها ، رودر با یستی  ها ، چشم هم چشمی ها و نیز غفلت ناشی از مشغله های زیاد ، برای مدتی رخت بر بسته و آدمی فارغ از هر نوع دلبستگی ها و وا بستگی ها  و گرایشهای گروهی و حزبی ، می یابد آنچه را که عقل سلیم  و فطرت پاک و وجدان بیدار ، به آن رسیده وان را می یابد و با استمرار این حالت ، دیگران مشاهده می کنند که فرد مورد نظر ،   می گوید آنچه را که (سابق از این ) نمی گفت . از باور ها یی دم  می زند که با مواضع آشکار شهرت یافته اش در تضاد است  .

    در چنین شرایطی بسیاری از نظاره کنندگان به دنبال ریشه و عواملی غیر از عوامل بیداری وجدان و تحول روحی بوده وای بسا همه ی ادله ی حدوث چنین حالتی را منحصر در عواملی بدانند که تنها بخش کوچکی از آن بوده و به همین دلیل  به قضاوتی نا صواب برسند .

    هر انسانی می تواند در صورت مجبور شدن به ماندن در منزل و یا مکانی مثل بیمارستان و ... این امر را به  راحتی تجربه کند و چه زیباست که از جمله ی برنامه های سیر و سلوک عارفان همین امر  می باشد  و چه حکمت ها از آن که نگرفته اند !

یوسف ذوالفقاری آهنگ