بسم الله الرحمن الرحیم

پس از سخنرانی مقام معظم رهبری- مد ظله العالی – درجمع فرماندهان عالی رتبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در بیست وششم شهریور سالجاری ،واشاره معظم له به نگرش پویای دیپلماسی فعال و به روز شده ، باعنوان" نرمش قهرمانانه" ، مشاهده می شود که موجی در جهان غرب اتفاق افتاد که ضرورتـا ما را به بیان اموری چند در واکاوی علل بروز این حساسیت ها به شرح ذیل وا می دارد.

ابتدا وقبل از ورود به موادی از این امور ،لازم است اشاره ای داشته باشیم به اینکه اصل بروز حساسیت هایی از این دست، خصوصاًبا این شدتی که افزون برعرف ملاحظات بین الملل، مشاهده می شود ، به نوبه خود بیانگر نقش بی بدیل وانکار نشدنی بیانات مقام معظم رهبری – مد ظله العالی – در راهبرد افکار عمومی جهان است . اگر چه در نگاهی دیگر ، تا این مقدار دستپا چگی وحرکات انفعالی پر شتاب وبه اصطلاح هول شدن مدعیان سردمداری امور بین الملل که گاه کره زمین را دهکده ای نه چندان بزرگ(!) می پندارند وداعیه کدخدایی آن را می نمایند وخود را کانون نگاه به جهان بشری می انگارند ودر نتیجه جغرافیای این کره خاکی را به خاور وباختر ودور ونزدیک و میانه و...تقسیم می کنند، وگاه همزمان به تظاهر به طرفداری از حقوق بشر وبه اصطلاح تمدن بشری وفوق تمدن و... برسر مردمان بی دفاع بمپ های ده تنی وخوشه ای و امثال آن می ریزند ، این همه حاکی ازکم ظرفیتی وبه بلوغ نرسیدن کسانی هست که بادرک معانی منادی راستین عدل وقسط، سالها فاصله دارند، واین اولین قدم جلوه مصائب بشری است که قرن هاست رخ نشان داده وبا رویکرد خود نتوانسته است وجود رحمانی خاتم الانبیا - صلی الله علیه وآله وسلم – وائمه معصومین - علیهم السلام – را درک بنماید ،ودر نتیجه بر سر بشریت آن آمده است که با کمال تأسف آثار زیانبارش را می بینیم ! از این تأسف بارتر، اینکه تا کنون نیز سردمداران جهان بشری، ویا مدیان این سر دمداری ، نتوانستند ویا نخواستند از این همه تجربه های تلخ قرون متمادی درس وپند وعبرت بگیرند ، لا اقل برای چند صباحی به خود اجازه بدهند خود ویا دیگران ،عملی ساختن رهنمودهای رهبران الهی رابرای یک بار هم که شده به صورت عام وفراگیر ، تجربه نمایند ، که شاید تمام رفاه عمومی وآسایش وامنیت وسر افرازی جمله بشریت در پیروی از منطق اعتدالی وملایم آیین توحیدی اسلام باشد که رهبران الهی منادی آن هستند ! علیهذا :

1-عطف به مقدمه فوق،تآسف بار ونیز زیانبار است که ، جامعه بشری سردمداری کسانی را تجربه ویا تحمل می کند که نتوانستند رشد وبلوغ لازم رادر درک سیاست های صدق ومزین به صبغه ی الهی که برای همگان سر منشأ رحمت وتعطیلی خشونت وطرد توحش مدرن است ،بنمایند ودر مقابل منادی آن که از عادل ترین وپاک ترین وافقه در سیاست ومدنیت است، سرتعظیم فرود بیاورد واز این زیانبارتر که تأسف عمیق ناظران منصف امور سیاسی را به دنبال دارد ،آن که :بروزاین قبیل حساسیت های نا موزون ، درمقابل گفتار متین ،ای بسا موجب به تأخیر انداختن بیان اموری عمیق تر گشته ، آنچنانکه تاکنون به دلیل همین ناهنجاری ها ، چه بسیار گفتمانی که با بیانشان وتحققشان ، سعادت کافه بشریت تضمین می گشت ، بیان نشد ،پس اشکال کار از فاعل نیست، بلکه از قابل هست که نتوانست به کنه معانی عنوان راهبردی بیانات یکتا ابرمرد تاریخ برسد وعمق آن را درک بکند.

2-این عنوان در جمع فرماندهان عالی رتبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ،بیان شد.جمعیتی که در آن کسانی حضور داشتند که،در طول ربع قرن در انتظار حادثه ای بودند وهستند ،تا انتقام خون شهدای والامقامی که هریک استوانه ای برای کشور بودند وتا این آخری ها ، انتقام خون شهدای عالی مقام هسته ای را از رژیم خون آشام اسرائیل وسرویس های اطلاعاتی آنان بگیرند ،وچه نفس ها که در سینه ها حبس نشد ،آن هم فقط به دلیل اطاعت از منویات فرماندهی کل قوا . در حالی که دستها را برماشه تفنگ گذاشتند ،با نگاه به خم ابروی یار، صبوری کردند وصبوری!واین بار نیز صبوری می نمایند ،اگر چه گژاندیشان وبد خواهان، مقام صبوری رهروان ولایت ومقامات عالی منادی این صبوری وحکمت های متعا لیه آن را درک نکنند که البته انتظاری غیر از این از آنان نیست! وانگهی ، مخاطب میهنی این کلام متین واصولی ،کسانی هستند که : منطق آنان در عرصه کارزار با دشمنان بشریت ، نگاه ظفر مندی وپیروزی در هر حال است با فرض انجام تکلیف ،چه آنکه پیروزی ظاهری را نیز در پی داشته باشند وچه آنکه به ظاهر ودر تفسیر دنیایی شکست را در بر داشته باشند ، چرا که در منطق اسلام با فرض انجام تکلیف، هیچگاه شکستی وجود ندارد. منطقی که معلم آن سالار شهیدان حضرت حسین بن علی –علیهماالسلام- و احیا گر آن امام خمینی – رضوان الله تعالی علیه – هستند.

فراموش نکنیم که طبق نقل تاریخ ، در صبح عاشورا ، آنگاه که شمر ملعون به امام حسین علیه السلام زخم زبان زد ، مسلم بن عوسجه بر آشفت وخواست اورا با تیر بزند ،اما امام اورا از این کار منع کرد! مسلم عرض کرد اجازه بفرما اورا بزنم زیرا که اومردی فاسق واز دشمنان خدا وستمکاران بزرگ است واکنون خداوند کشتن اورا برما آسان ساخته(در تیر رس من است) .امام حسین –علیه السلام- فرمود:اورا نزن ،زیرا من خوش ندارم آغاز گر به جنگ باشم.

3- زمانی این راهبرد تاریخی مبتنی بر عزت وشرف ملی ، مطرح می گردد که به گواهی ناظران منصف بین المللی ، ایران اسلامی در اوج قدرت، ودشمنان اسلام در حضیض ذلت قرار دارند ، پیشرفت های روز افزون علمی ودفاعی دهه ی اخیر که- با همه ممانعت های فراگیربد خواهان این امت - با شتابی حیرت کننده خود را نشان می دهد وجهانیان را مات ومبهوت ساخته است ونیز نقش تبلیغی ایران اسلامی در به شکست کشاندن جبهه های اسرائیلی این منطقه ، عقب نشینی آمریکایی ها از مواضع جنگ طلبانه ومحور قرار گرفتن رحمانیت ایران اسلامی در میان کشور های همجوار و... هریک خود دلیلی آشکار وانکارنشدنی بر قدرت همراه با ایمان امت اسلامی ایران بوده که بیانگر راه نداشتن هر گونه ضعفی در قاموس فرهنگ وادبیات سیاسی جمهوری اسلامی ایران است.

4- بیان این راهبرد درخشان ، مقدمه ویا مقدماتی دارد ونیز مؤخراتی،شرایطی وقیدهایی، هشدارهایی وتذکراتی !

اما آن اغیار ، گویا خوش داشتند چشم به روی همه چیز ببندند و<انتم سکاری> را نبینند والبته از آنان رویکردهایی از این دست ،بسیار مسبوق به سابقه وبلکه عین اقتضای هستی آنان است.وتا خوی استکباری برآنان حاکم باشد ،وضع همان خواهد بود که هست!

5- این راهبرد ، آشکارا ودر منظر همگان مطرح شده است ، حرف پنهانی نبوده است،درلفافه نیامده است ،مجمل ومبهم بیان نشد.بوی تاکتیک عرف جاری بین الملل از آن استشمام نمی شود .منطبق برفطرت سلیم است.گفتاری سدید است.در چنین شرایط ، عقل حکم می کند که مهندسی سخن ، حکیمی است عالم به زوایای آشکار وپنهان موانع وچالشها ی مزاحم امنیت وآسایش بشری .او درفکر درمان درد بشری است.پس این دیگران هستند که باید خودرا بالا بیاورند تا به مقام حکمت با ر آیند ومقام حکیم باز شناسند.

به امید روزی که جمیع انسان ها به ویژه سردمداران جهان انسانیت به آن رشد وبلوغی برسند که درمقابل منادیان راستین سعادت بشری نه تنها حاشیه سازی نمی کنند ، بلکه از آنجایی که پذیرش آن را قرین سعادت می یابند ، درمقابل گفتارمبتنی برفطرت پاک ، سر تعظیم فرود بیاورند وآسایش وامنیت همگانی را تجربه نمایند.ان شاء الله تعالی