اگر یاد خداوند متعال در عرصه ی سیاست حذف گردد، انجام هرکاری در پیکره ی اجتماعی مجاز می شود و با غلبه ی چنین رویکردی انسانیت از جامعه رخت برمی بندد.
اینکه رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران، حضرت امام خمینی(ره) همواره یاد خداوند متعال را بر زبان جاری می نمودند و زبان حالش و زبان قالش حکایت از اتکال قلبی او به ذات باریتعالی داشته و نیز مسئولین محترم حکومتی و ملت بزرگوار ایران اسلامی را به یاد خداوند متعال التفات می دادند، ناشی ازاین احساس خطری بود که همواره در کمین انسانها بوده و خواهد بود.
راز اینکه رهبران الهی بر قلبها حکومت می نمایند و رابطه ی آنان با مردم در قالب عشق همراه با تدبر و تعقل و بصیرت ، تجلی می کند، ناشی از همین اصلِ خدامحوری بودن است، اصلی که در سایه ی آن، کمر شیطان اکبر و اصغر شکسته شده و در پی آن انسانها به آرامش حقیقی و سعادت دست می یابند.

سراسر نهج البلاغه آمیختگی اخلاق و سیاست را به رخ می‏کشاند